Smokestack Charlie (B) Blues Missy Sippy Gent - 13-02-2025 reporter & photo credits: Marcel info band: Smokestack Charlie info club: Missy Sippy Gent © Rootsville 2025

Zo druk was de maand januati, zo rustig is het in februari. Je zou begot denken dat het pruimentijd is. Echter, daar was de Genste Juke joint Missy Sippy alweer met een leuk optreden, en dat zou de loze dagen wat breken. Nationale staking of niet, ik trok naar Gent want daar kregen ze Smokestack Charlie op bezoek.

Alvast geen onbekenden want redelijk wat familiaire gezichten in deze band al te beginnen met Wim Huybrechts aka “Den Huibbe” ons allen bekend van Chilly Willy en The One Time Blues Band. Aan de mondharmonica, the first lady van de Mississippi saxofoon Geneviève Dartevelle. In de ritmesectie vinden we Robert Theys aka “De Bettes” aan het slagwerken Willy Voordeckers aan de bas en om af te sluiten gitaarslinger “first class”: Raffe Claes die thans ook het mooie weer maakt bij Black Cat Biscuit. “A nice bunch of bluesmusicians” als je het mij vraagt. Dit zou wel eens een leuke avond kunnen worden.

Propvol zat de Gentse joint niet, maar was toch aangenaam gevuld toen de band het podium betrad en de avond inzette met ‘Got The Love If You Want It’ van Slim Harpo, op de voet gevolgd door het meer dan gekende ‘My Babe’ van Willie Dixon die dit ooit schreef voor Little Walter. Het was van in het begin duidelijk waar we deze avond heen gingen, een tijdloze reis door de blues klassiekers van weleer en vooral met de nadruk op de harmonica.

De hoofdrollen waren vooral weggelegd voor Geneviève die de hele avond haar harmonica zou laten huilen, maar ook Raffe kreeg een hoofdrol en strooide geregeld met knappe solo’s en ging de gekende “battles” met de harp niet uit de weg. Op de achtergrond werd het ritme op niveau gehouden door Robert en Willy. “Den Huibbe” was het bindingsmiddel tussen al de rest.

Met ‘Spoonful’ kregen we er alweer eentje van Willie Dixon, maar deze keer was het geschreven voor Chester Burnett aka Howlin Wolf. En de jukebox bleef doorspelen met ‘I Just Can’t leave You’, ‘Te Ni Nee Ni Nu’ en ‘Don’t Start Crying’ beiden van Slim Harpo, om het eerste deel af te sluiten met ‘Wish You Would’, een knaller van Billy Boy Arnold. Dit was alvast een meer dan aangenaam eerste deel.

Na de pauze, zette de trein zich terug in beweging en de band ging op hetzelfde élan verder, startend met ‘Cooking At Sam’s’ en ‘One Way Out’. Er werd niets veranderd aan het concept, en waarom ook? Als iets werk, dan hoeven er niet veel veranderingen aan te gebeuren nietwaar? Alweer veel harmonica werk en een mens staat versteld wat Geneviève uit dat kleine lijf weet te halen, wat ze brengt is gewoon top, ze leeft de blues gewoon. ‘Help Me’, ‘Pretty Thing’ van Bo Diddley, ‘Sitting On Top Of The World’ ooit opgenomen door de Mississippi Sheiks, ‘Boom Boom’ of ‘Keep It To Yourself’ volgden elkaar in een heel snel tempo op, wat maakte dat we op een wip op het einde van deze leuke muzikale avond waren aanbeland. Dat werd in no time en in stijl afgesloten met ‘Smokestack Lightnin’ en ‘Shake Your Hips’.

Alvast een meer dan aangename blues avond daar in Gent, waar we even terug de tijd in werden gekatapulteerd en konden genieten van een deel van de blues geschiedenis. Met dank hiervoor aan Smokestack Charlie. Er zijn slechtere dingen om uw donderdagavond door te brengen mijn gedacht!

Marcel